شعر «نیایش» و معنی شعر:

نیایش

• اثر: بوستان
• شاعر: سعدی
• قالب شعری: مثنوی

بیا تا برآریم دستی ز دل                        که نتوان برآورد فردا ز گل

بیا تا تمام و جود خداوند را پرستش کنیم؛ زیرا بعد از مرگ فرصت چنین کاری را نداریم.

آرایه ادبی:

دل  ß  مجاز از وجود

دل به دست آوردن  ß  کنایه از مهربانی کردن

فردا  ß  مجاز از روز قیامت

گل  ß  مجاز از قبر

دل و گل  ß  جناس ناهمسان اختلافی

کریما، به رزق تو پرورده‌ایم                   به انعام و لطف تو خو کرده‌ایم

ای پروردگار بخشنده با روزی توپرورش یافته ایم، و به لطف و بخشش تو عادت کرده ایم

آرایه ادبی:

کریما  ß  پروردگارا (منادا است)

انعام، رزق و لطف  ß  مراعات نظیر

به و تو  ß  تکرار

چو ما را به دنیا تو کردی عزیز                به عقبی همین چشم داریم نیز

تو ما را در دنیا عزیز و گرامی داشتی، و در جهان آخرت نیز همین چشم را داشته باش

آرایه ادبی:

چشم داشتن  ß  کنایه از امید داشتن

دنیا، عقبی  ß  تضاد و مراعات نظیر

ما، را  ß  جناس ناهمسان اختلافی

به لطفم بخوان و مران از درم               ندارد به جز آستانت سرم

خدایا مرا با لطف و مهربانی خودبپذیر، و از درگاهت دور نکن زیرا من غیر از درگاه تو درگاه دیگری ندارم

آرایه ادبی:

در  ß  مجاز نزد، پیشگاه

سر  ß  مجاز از پیشانی

درم، سرم  ß  جناس ناهمسان اختلافی

چراغ یقینم فرا راه دار               ز بد کردنم دست، کوتاه دار

خدایا نور بصیرت وایمان را در برابرم قرارده، مرا از انجام کارهای ناشایست دور کن

آرایه ادبی:

چراغ یقین  ß  اضافه تشبیهی

فرا راه دار  ß  کنایه از روشن کردن

دست کوتاه دار  ß  کنایه از بریدن

دست  ß  مجاز از وجود

دار  ß  ردیف و تکرار

خدایا به ذلت مران از درم                     که صورت نبندد دری دیگرم

خدایا مرا با خواری و پستی از درگاهت دور نکن زیرا هیچ در گاهی جز درگاه تو برای من قابل تصور نیست

آرایه ادبی:

در  ß  مجاز از درگاه

دری دیگر  ß  مجاز از درگاهی دیگر

صورت نبندد دری دیگر  ß  کنایه از نپذیرفتن

در  ß  تکرار

دیگر آرایه های ادبی متن:

توفیق و شکست  ß تضاد

روزی کن، عطا کن  ß کنایه از ببخشای

زیستن و مردن  ß تضاد

روشنایی  ß کنایه از هدایت، راهنما

خفتگان  ß کنایه از انسان های غافل و بی خبر

خفتگان و بیداران  ß تضاد